Classificatie van informatie

Een groot deel van de informatie die de VSSE inzamelt en produceert, is geclassificeerd. Dit betekent dat enkel bepaalde personen er toegang toe hebben, namelijk de houders van een veiligheidsmachtiging van minstens hetzelfde classificatieniveau als dat van de geclassificeerde informatie en voor zover ze de gegevens nodig hebben voor het uitvoeren van hun opdrachten.

Er zijn 3 classificatieniveaus:

• vertrouwelijk
• geheim
• zeer geheim

De toepassing van de verschillende classificatieniveaus is vastgelegd in artikel 3 van de wet van 11 december 1998 betreffende de classificatie en veiligheidsmachtigingen, veiligheidsattesten en veiligheidsadviezen.

Het Koninklijk Besluit van 24.03.2000 voorziet ook de vermelding ‘beperkte verspeiding’. Dit is géén classificatie. De vermelding verwijst naar het ‘need to know’-principe. Wat betekent dit? Een nota ‘beperkte verspreiding’ mag enkel worden gebruikt in het kader van het doel waarvoor ze is opgesteld (bijv. een nota in het kader van een vraag voor toegang tot het grondgebied).

De Veiligheid van de Staat classificeert haar documenten niet zomaar.

Er zijn verschillende redenen waarom het noodzakelijk kan zijn om informatie af te schermen:

• Zo kan het openbaar maken van een wel bepaalde inlichting één of meerdere bronnen in gevaar brengen.
• Ook zou de informatie over persoon x, die opduikt in een inlichtingenonderzoek, deze schade kunnen toebrengen wanneer de informatie niet bevestigd is en achteraf niet juist blijkt.
• Het openbaar maken van een informatie kan in bepaalde gevallen ook het inlichtingenonderzoek ondermijnen.
• Wanneer een geclassificeerde informatie afkomstig is van een zusterdienst, moet de VSSE toestemming krijgen om ze te mogen declassificeren.   

Het doel is niet zo veel mogelijk te classificeren, wel integendeel. De Veiligheid van de Staat streeft ernaar om niet te classificeren wanneer het niet hoeft.